DİLİM VARMIYOR

Koyun gibisin kardeşim,
Gocuklu celep kaldırınca sopasını sürüye katılıverirsin hemen ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
Dünyanın en tuhaf mahlûkusun yani, hani şu derya içre olup deryayı bilmeyen balıktan da tuhaf.
Ve bu dünyada, bu zulüm senin sayende.
Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
kabahat senin, -demeğe de dilim varmıyor ama- kabahatin çoğu senin, canım kardeşim!
İnsanlar hak ettikleri gibi yönetilirlermiş. Bizlerde hak ettiğimiz gibi yönetiliyoruz. Yetmiş yıldır da istikrarlı bir şekilde hak ettiğimiz gibi yönetilmeye devam ediyoruz.
Birileri haklar veriyor. Tamam diyoruz. Birileri haklarınızı elinizden alıyor yine tamam diyoruz. “Gelene ağam gidene paşam” diyoruz. İlkemiz hiç değişmiyor.
Bir şeyler verilirken de elimizden alınırken de sorgulamıyoruz. Neden verildi, neden alındı? Demiyor, umurumuzda olmuyor. Kafamızı hiç yormuyoruz.
Emek harcamadan verilenler bizi mutlu ediyor, yüzümüzü güldürüyor. Başkalarının hakkı olanı aldığımız hiç düşünmüyor, vicdan muhakemesi yapmıyor, işin inanç boyutuna hiç düşünmüyoruz.
Her şeyi Allaha havale ediyoruz.
Özeleştiri kültürümüz yok!
Oturup da ben nerede yanlış yaptım? Üstüme düşen görevimi ne kadar yerine getirdim? Olup bitenlere karşı ne kadar duyarlı davrandım?
Birilerinin verdiği hakları sonuna kadar kullanırken hiçbir sıkıntı yaşamıyoruz. Bu haklar nasıl kazanıldı hiç umurumuzda olmuyor. Hatta birileri bize hatırlatmaya kalktığında bile sinirimiz bozuluyor.
İnsanlarda, “Nasıl olsa başıma bir iş gelmez” mantığı hâkim. Ne zaman başımıza bir iş gelir o zaman çevremizdeki çoğu şey anlam kazanır.
Kızılay’ın doğa felaketlerinde aklımıza geldiği gibi…
Hep ben! hep ben! Bencillik diz boyu.
Hayatımızda başkaları yok.
Sıramı bekleyeyim yok.
Hakkım olanı alayım yok.
Vicdan, adalet, hukuk duygusu hiç yok…
Toplumun menfaatleri mevzu bahisse biz orada olmayız. Bencillik diz boyudur.
Çok bilgiliyizdir.
Her konuda en üst seviyededir bilgimiz.
Konunun uzmanını dinlemek, bilgi almak, okumak gibi derdimiz hiç olmaz.
İşte hep bunlardan dolayıdır başımıza gelen işler.
İşte hep bundandır işler başımıza geldiğinde yanımızda kimsenin olmayışı.
İşte hep bundandır ülkede yasanın, hukukun adaletin işlemeyişi.
Bizler duyarlı olmadıkça, başkaları haksızlığa uğradığında seyrettiğimizde, hukuksuzluğu başkalarına havale edip direnmedikçe, hakkını, haklarını aramadıkça dilim varmıyor demeye ama suçun çoğu bizim be! Kardeşim.