Bu soruyu bir kez de kendimize soralım.
Son yıllarda İslam aleminin başına bu felaketlerde neden artış yaşanıyor?
Rabbimin, 3 dakikada yarattığı bizlerinde dünya gezegeninde yaşadığı, Adem peygamberin oğulları arasında meydana gelen kan, kaç asırdır hızını kesmedi ve ve hala da devam ediyor..
Biz, insanlar topraktan yaratıldık. Rabbim yaratılan Adem’e canından can kattı, melekler secde etti.
Ama bilinir ki Baş melek konumda olan ateşten yaratılan şeytan Rabbimin yarattığı, can verdiği Adem’e kibir’i yüzünden secde etmedi. Lanetlendi ve cennetten kovuldu.
Kurulan alemde, Adem ve Havva anamıza, “Şeytana uymayın ona kanmayın!” talimatını veren Rabbimin bu sözünü unutarak şeytana uyan Adem Peygamberimiz ve Havva anamızda, cennet kovuldular, yıllarca ayrı yaşadılar. Rabbim onların tövbesini kabul ederek tekrar buluşturdu.
..Ve dünya yaşamı devam etmeye başladı.
Uzatmama gerek yok.
Bunu bilenler yazmak istediklerime pek ala vakıf.
İnsan et kemik ve kandan oluşmasına rağmen Rabbimin en büyük armağanı akılla, sorumluluk sahibi olmuştur.
İnsanoğlu, A’dan Z’ye, kendisine sunulan, verilen her nimetin kazanımın Allah(cc) huzurunda makamı mevkisi ne olursa olsun hesabını virgülüne dek verecektir.
Bundan hiç kaçış yoktur.
Şimdi gelelim asıl konuya..
Bir insan bir insanı katlettiğinde buna ‘cinayet’ deniyor değil mi?
Ama ne var ki, güçlü devletler kendilerinden zayıf ülkelere saldırıp katliam yapıyor, bunu adına ‘savaş!’ deniyor.
Olamaz böyle bir anlatım şekli.
Yakın çevremizde insanlar pırasa kesiliyor, hunharda çağın en son silahlarıyla yaşamdan koparılıyor. Kan oluk oluk akıyor..
Doğmuş doğmamış çoluk çocuk genç ihtiyar masun insanlar, ölüyor öldürülüyor. Aç susuz ölüme terk ediliyor.
Gözlerini para ve menfaat bürümüş canavarlar birde, “Allah-u Ekber” diye bağırarak bu katliamı yapıyor.
Bunun ne dinle ne de insanlıkla alakası vardır.
Olamazda..
Fakat anlamadığım şu.
Neden hep İslam dünyasında kan var?
Huzur ve barış yok.
Rabbim bize istediğimiz her nimeti verdi.
Vermeye de devam ediyor.
Biz bu kadar nimetlere, toleransa rağmen hep yanlış yaptık, isyankar olduk. hak hukuk adalet tanımadık.
Zaman zaman afetler, tufanlar felaketler yaşadı dünyamız. Yaşamaya da devam ediyor.
Biz yola gelmedikçe de bunlar olmaya devam edecek.
İnsanlarda olması gereken değerler bir bir kayboluyor.
Emanete ihanet, saygı sevgi hoşgörü rafa kaldırılmış.
Güven ve itimat kalmamış, torpil adam kayırma helal haram değerlendirilmeye alınmıyor artık.
Alevere dalevere sermaye oldu.
Yaşadığımız doğayı yaşanmaz duruma getirdik.
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyenler artışta.
Allah’ın emirleri ve istedikleri unutuldu.
Bir alem olduk valla.
Doğruların tükendiği, İslam aleminde huzur birlik beraberlik barış kalmadı vesselam.
‘Komşusu aç iken kendileri tok yatanların’ kol gezdiği İslam alemi bu hatasından geri dönmedikçe huzura barışa dürbünle bakmaya devam edecektir.
Lafın kısası bu..
……………………………………………..