ANLAMIYORUM!

Ülkede kim neyi anlıyor ki ben anlayayım. Bir aymazlıktır gidiyor.  Ne olmuş ne bitmiş? Kim ne demiş? Kim ne yapıyor?
Ülkemiz insanı olup bitenlerle ilgilenmiyor.

Uzaydaki gezegenler, yıldızlar anlatılır bize çok sanal gelir; çok fazla bir anlam ifade etmez ya işte öyle.

Göktaşları! Gezegenler! Yıldızlar! Gökcisimleri!…

Güldürmeyin işmiş, aşmış; ekmekmiş, suymuş; hayat pahalıymış; benzinmiş, mazotmuş, gazmış; zammış…  İşsizlikmiş, enflasyonmuş…

Yalanmış… Talanmış…

Nedir ya bunlar? Yenir mi içilir mi? Yoksa yutulur mu? Ne alakası var ülkemiz insanıyla? Nasıl bir bağlantı kurulabilir?

Seçim mi?

Hiç umurumuzda değil…

Tamamen sanal bir âlemdir. Bizim için hiçbir değeri yoktur!

Kimi seçiyoruz? Neyi seçiyoruz? Neden seçiyoruz?

Suriye’deki iç savaş mı?

Bizim için hayati önem taşır.

Neden mi?

Suriye’deki yaşananlar hava kadar, su kadar, ekmek kadar somut; ülkemiz kadar gerçektir de ondan.

Suriyeliler bizden biridir. Kanımız canımızdır. Müslüman kardeşimizdir. Arap ve Sünni’dir.

Birkaç yıl önce Filistin çok önemliydi.

Onlara gemilerle ulaşmaya çalışıp insani yardım götürmek için yola çıkmıştık. İsrail askerleri gemiye baskın yapıp gemidekileri katletmişlerdi. Gemide ölenler cihat yolunda şehit düşmüştü.

Mısırdaki askeri darbe ise ülkemiz için büyük bir mesele olmuştu. Neredeyse Mursi için seferber olmuştuk. Mursi’nin özgürlüğüne kavuşması için elimizden geleni yapmıştık.

Filistin de, Mısır da, Suriye de bizim.

Anlamıyorum

Neden?

Ülkemizdeki yaşananlar bize çok mu uzak. Bugünümüz, yarınlarımız, geleceğimiz bu kadar mı değersiz.

Her gün biraz daha yoksullaşırken, her gün biraz daha umutlarımız tükenirken, her geçen gün biraz daha ötekileştirilirken neden kılımız kıpırdamaz?

Birileri istedi diye yeni kanunlar çıkarken; yüz binler görevden el çektirilirken, kazanılmış hakları bir bir giderken neden susulur?

Düşünmeyecek miyiz?

Sorgulamayacak mıyız?

Emeğimizi, beynimizi, yüreğimizi, her şeyimizi koymayacak mıyız ortaya?

Ülkenin sahibi bizler değil miyiz? Bizim değil mi bu ülke? İyisiyle kötüsüyle, derdiyle tasasıyla ülkenin derdi bizim derdimiz değil mi? Bizler büyük ailenin bir parçası değil miyiz? Bizimle büyümeyecek mi bu ülke? Biz olmadan var olabilecek mi bu ülke?

Ülkemizde bir yabancı gibiyiz. Her ne yaşanırsa yaşansın sanki bizim çok uzağımda, bizimle bir ilgisi yok gibi davranıyoruz. Hiç dert edinmiyor, tepki vermiyoruz. Her şeyi sorgusuzca kabul etmişiz sanki!

Anlamadığım işte bu!

Anladınız mı?